Zondag 8 januari

Vroeg op, inpakken, ontbijten, als vaker met hoppers, deze keer geen pannenkoekjes, wel lekkere curry.

We halen de bus van rond 9 uur en worden rond 11 uur langs de weg gedumpt, twee haltes verder dan gewenst. Ook deze buschauffeur heeft ongelofelijke haast. Na enkele minuten kunnen we een lege tuktuk aanhouden. Die brengt ons bij King's Elephant Cabana's and Restaurant. 

 

Drie huisjes en een gebouwtje, en de familie is net bezig ons huisje schoon te maken. Nou ja, familie, de eigenaresse, haar zoon en een personeelslid, de beheerder. Er loopt ook nog een jonger zoontje rond.
Het huisje is o.k., schoon, fris (bijna té clean) betegeld, voorzien van koud en warm water, klamboe, ventilator, genoeg lampen binnen, terras met tafel en stoelen en veel ruimte eromheen, en eigen wifi-router. Categorie niets-mis-mee. Het terrein is nog wat kaal, maar er worden duidelijk pogingen ondernomen er een tuin van te maken en bij ieder huisje staat een grote boom.
Op de Bookingsite stond dat er fietsen beschikbaar waren. Nou, nog niet, maar er wordt iets geregeld.
En of we 's avonds willen eten. Waar is het restaurant dan? Nou, daar (het gebouwtje) en de maaltijd zal op ons balkon geserveerd worden. En wie kookt er? De beheerder. O.k., we proberen het.

 

De zoon wijst ons later de weg naar het strand. Zo, dat ziet er goed uit! We storten ons in de branding en merken al snel dat die wilder is dan die van de Noordzee. Maar wel lekker.

 

We douchen, rusten e.d. en om 4 uur gaan we per tuktuk naar Tangalle-centrum om de fietsen op te halen. Eerste kennismaking met het plaatsje. De kustweg langs het strand is bezaaid met hotelletjes en restaurantjes, het is er druk en het strand vol badgasten. We zien een van de door Agoda aangeboden alternatieven en ook schuiven namen van de Bookingsite voorbij. Blij dat we hier niet ondergebracht zijn.

We fietsen terug richting Rekawa-lagune. Officieel zouden we daarvoor via de hoofdweg moeten, maar met een honderd meter fietsen aan de hand ploegen door zand lukt het ons binnendoor te gaan. Daarbij passeren we veel leukere plekken om te overnachten dan in het plaatsje zelf, en ook leuke restaurantjes, veelal verbonden aan die 'resorts'. Hier en daar is er iets in aanbouw.


Tip voor aanstaande reizigers: zoek in Tangalle je onderkomen in de hoek tussen het plaatsje en de Rekawa-lagune. En huur fietsen, tenzij je niet van het strand wil wijken.

Nog eens zwemmen, en dan de avondmaaltijd. Die valt tegen. Onze beheerder is uiterst vriendelijk en hulpvaardig, spreekt enkele woorden Engels, maar koken kan hij niet, stellen we vast, het is met stip de slechtste rice & curry tot nu toe. Dat wordt dus elders eten, komende dagen.

Er staan ineens wel fietsen! Ja, die zijn vandaag geleverd... Aldus de eigenaar, die deze avond langskomt en bij ons blijft praten. 
Wat praatgrage maar wel aardige man, ingenieur in de wegenbouw. Zijn vrouw, die we bij aankomst spraken, is leraar. Ze hebben hier een buitenhuis en zijn dit resort begonnen vanaf 21 december 2016. Vandaar de totale afwezigheid van recensies, denk ik.
Hij vertrekt met zijn zoontje. Wij genieten van de rust op ons terrasje en de geluiden uit het mangrovebos. In de buurt worden laat op de avond nog wel wat nieuwjaarsknallers afgestoken, althans, zo klinkt het.