Gaan we de grote Leeuwenrots op, met die fresco's die we volgens de reisgids beslist niet moeten missen? De entree is belachelijk duur, zo'n 4500 roepies per persoon. Afbeeldingen van de fresco's zijn op internet te vinden...
Als de regen eindelijk ophoudt, na het late (maar lekkere) ontbijt, huren we fietsen (400 rp per dag per fiets) en gaan we er heen. We zien een lange rij en besluiten ter plekke om door te fietsen.
We zien wat nieuwe vogelsoorten en vinden een tempel, met een groot beeld van een staande boeddha. Zo maar een en niet eens vermeld als bezienswaardigheid. Toch vinden we de rijen monnikenbeelden bijzonder.
Door de verrekijker zien we een lange rij toeristen die andere rots beklimmen.
Dat is niet vanzelfsprekend. Srilankezen hebben een moeizame relatie met alcohol. Alcoholhoudende dranken zijn alleen in speciale winkels en in sommige grote supermarkten te vinden, niet in de talloze kleine winkeltjes langs de weg. In de drankwinkels staan de flessen achter de van tralie voorziene balie.
Hotelrestaurants en andere luxerestaurants (in de ogen van Srilankanen zijn dat alle op toeristen gerichte eethuizen) bieden bier, soms zelfs wijn, maar de kleine eettentjes langs de weg (waar de rice & curry soms even goed is) niet. Water is hier de beste optie, want het lekkere fruitsapje is vaak al op als de hete curry op tafel komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten