Vroeg op, en deze keer naar de weg, oversteken en het land in. Dat blijkt met onze doortrappers goed te doen, ondanks nogal wat vals plat. We zien drongo's, een koppel goudborsttortels, een koekoeksklauwier, een mangoboomgaard en meer. In een plas (er zijn er nogal wat) in het water rustende buffels - uiteraard met koereigers in hun buurt. Op het laatst ook nog een buffel met koereiger en op haar rug een mynah.
Voor het laatst bewonderen we de branding van de Indische Oceaan. Gezeten achter ons tafeltje, dat wel.
Om 10 uur haalt de tuktukker ons op om naar de Mulkirigawa-rotstempel te gaan (1500 rp). Dat is nog redelijk ver weg en omhoog, dus we zijn blij dat we niet per fiets zijn gegaan. Ook hier indrukwekkende muurschilderingen, maar wat is het warm in die grotten.
We eten wat voor ons huisje, houden siësta e.d.
Einde middag brengen we de fietsen retour naar de verhuurder in het dorp. O ja, ook nog geld trekken. We hebben al betaald, maar krijgen de fietsen van de verhuurder zonder problemen weer mee, in goed vertrouwen.
We wandelen over het strand terug en stellen vast dat lang niet overal gezwommen kan worden. Soms zijn er rotsen, soms is het te steil om het tegen de soms metershoge hoge golven op te nemen. Overal liggen mensen op ligbanken, bijna niemand waagt zich in de golven. Veel barretjes met boenkboenkmuziek. Wat zijn we blij dat we voor onderdak niet in het dorp terecht zijn gekomen.
Hoe dichter we bij ons in de buurt komen, hoe rustiger. Avondmaal bij Mangrove. Tja, hun koks zijn goed, maar ze bieden verwesterde spijzen, tot en met spaghetti. De gebakken vis is lekker, maar niet voorzien van die typische Srilankese kruiden zoals de vis en de garnalen van Coconut Island.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten