Maandag 2 januari, Nuwara Eliya

We staan heel vroeg op (04.50) om ons per tuktuk naar Horton Plains te laten brengen. Dat kost 2500 rp. (Van de taxichauffeur van gisteren hadden we een aanbod van 4000 rp.) Koud! Donsjackjes en zo! (Ja, zo'n tuktuk waait ook lekker door.)

Om tien over 6, het is inmiddels licht, voegen we ons in de rij (!) voor een kaartje, à 3250 pp. Nogal duur, die vlakte... Maar de wandeling (ong. 10 km) is de moeite waard en we weten er vijf uur over te doen. Prachtig uitzicht bij World's End. Nieuwe vogeltjes gezien. Half bewolkt, soms zon. Horton's Plains is niet alleen open veld, ook oerwoud, het heet daar cloud forest, omdat er zo vaak mist is. Inderaad komen tegen het middaguur mistflarden uit het dal omhoog.

Foto's:

 

 

 

 

  

 



 

 

 

 


 

World's End

En wat uitzicht vanaf World's End.

 






En weer verder.

 

 

 

 


 

Die twee zwaluwen zaten op het dag van het museumpje.

Niet boven Horton Plains zijn wolken, in Nuwara nog meer. Het regent als we terugrijden, en het blijft de hele dag miezerweer. Nogal koud, ook al bseffen we dat dezelfde regen thuis als een zacht meiregentje zou zijn ervaren.

In de namiddag zoeken we per tuktuk een bekende van mijn zus op, Helen Perero, een oude dame, die ergens op een helling woont en onbespoten groente verbouwt. Het is even speuren en vragen voordat we haar huis vinden, de tuktukker helpt mee met zoeken.

We worden heel hartelijk ontvangen en praten een uur. Daarna dalen we te voet af langs hetzelfde pad dat mijn zus omhoog bracht.