Vrijdag 16 december: start

Toen we besloten om een maand naar Sri Lanka te gaan was het volgende besluit om geen georganiseerde reis te boeken. Te duur, te veel vastigheid, geen zin in een bus of (nog duurder) een permanente gids met auto.
Zelf boeken, dus.

Toen we begin herfst 2016 zochten naar een vlucht bood Turkish Airlines ruimschoots de beste prijs: € 630 met redelijke vertrektijden en 1 overstap: in Istanboel. Helaas erg lang maar toch te kort om de stad nog even in te gaan.  (Bovendien zouden visa voor twee personen zo'n 50 euro kosten. Wat veel voor een avondje Istanboel.)

Later kwamen we mensen tegen die ongeveer die prijs betaalden voor een rechtstreekse vlucht (KLM/Corendon) met overnachting. Toen wij zochten, was de rechtstreekse vlucht van KLM 950 en bood Corendon geen periode langer dan 2 weken.

Misschien loont het om laatste-minuut-aanbiedingen af te wachten....

Aanvankelijk hadden we alleen voor de eerste drie nachten een hotel geboekt (Silver Sands in Negombo, zie 17 december). We begrepen echter dat het in december en januari nogal druk is in Sri Lanka, dus uiteindelijk hebben we meer geboekt, via Booking en Agoda, met de Trotter-reisgids als leidraad. (Thuis ook de Lonely Planet.)
Dat bood wel gemak, maar soms ook ongemak want beperking van bewegingsvrijheid, en ter plekke bleek dat er soms een overvloed aan overnachtingsmogelijkheden is. Was dus niet nodig, dat vooraf boeken. Scheelde wel georganiseer tijdens de reis, maar bracht ook een keer wat gedoe, zie 1 en 7 januari.

Koud en miezerig bij vertrek.
De vlucht met Turkish Airlines vertrok op tijd en verliep naar verwachting, inclusief de érg lange overstaptijd op vliegveld Istanbul.
Veel te zien op vliegveld Ataturk, echt een knooppunt van oost en west.             



Dit reisverslag is achteraf gemaakt, is dus geen echt blog. Dat verklaart waarom 'oudere berichten' (onderaan scherm bij doorscrollen) nu juist verwijst naar recentere dagen.

Zaterdag 17 december

 

De vlucht met Turkish Airlines verliep naar verwachting. Verrassend was wel een korte tussenstop op de Malediven. Die stond niet op het schema...
Heerlijk om even in de deuropening van het vliegtuig te staan. Het was 11 uur lokale tijd, en tropisch warm.

Geen zin in de drukte van Colombo, dus we hadden adressen gezocht in Negombo, zowel in de reisgidsen als op internet. Negombo is veel kleiner, ligt ook aan zee en is dicht bij Bandaranaike Airport. (Bandaranaike Airport is tot nu toe het enige internationale vliegveld in Sri Lanka. Hambantota International Airport, waarover Wiki rept, is er nog steeds niet, zie ook hier over 'the world's empiest airport'.)

Zoonliefs tip Jeero viel af, want geen antwoord op e-post. Buurhotel Silver Sands leek ons iets en dat reageerde wél.
Er zou iemand komen om ons op te halen. Die man zoeken kostte wat moeite en telefoontjes, maar hij was er wel.

Buiten, in de tropische warmte, stapten we in zijn busje.

Eerste kennismaking met het verkeer in Sri Lanka.
Afgaande op de reisgidsen zou er enorme chaos moeten heersen. Het viel mee, vonden we. Ook hier blijven mensen liever leven, en er is soms wel haast, maar vrijwel geen agressiviteit.
Toeteren betekent hier nog 'pas op' of 'ik wil passeren' (en soms 'bedankt', 'hallo!' of 'o.k.') en niet 'foei', zoals in Nederland. Menselijke en dierlijke voetgangers (honden, soms een koe) worden met zorg gemeden, ook door de tuktukkers, die net als fietsers in Nederland overal tussendoor scheuren waar ze gaatjes zien om vooruit te komen. Ze stoppen wel voor rood licht.
De meeste hoofdwegen zijn formeel tweebaans, met een witte stippellijn in het midden, maar in praktijk vijfbaans. De twee officiële stroken worden er drie doordat er een soort middenbaan wordt gecreëerd, de inhaalbaan. Met inhalers wordt doorgaans rekening gehouden: de ingehaalde houdt in en wijkt iets naar rechts, tegemoet komend verkeer ook.
De half verharde zijkanten van de weg zijn een soort vierde en vijfde baan voor langzaam verkeer en worden ook gebruikt om uit te wijken. Men rijdt officieel links, maar het is niet ongewoon om fietsen, motorfietsen en tuktuks over die zijstroken voorzichtig tegen de richting in te zien rijden. Voetgangers lopen uiteraard alle kanten op, evenals de vele honden. Soms waagt zich een koe op de weg. Of een varaan, buiten de bebouwing.

Zonder goede navigator zou het wel lastig zijn om de weg te vinden. Prachtige krulletters op de borden, maar ja, die moet je wel kunnen lezen... Het aantal aanwijzingen in onze letters is schaars buiten de hoofdwegen.

Een cultureel misverstand. Een straat lang oranje vlaggetjes in Negombo. Is hier feest? Nee, er is een belangrijke monnik overleden... (Witte vlaggetjes: iemand overleden, niet per se monnik.)

Silver Sands is een in U-vorm gebouwd hotel met kamers op de begane grond en de 1e verdieping. We hebben uitzicht op de tuin en de zee - en op het betonnen dak van de kamers in de andere poot van de U. Er is een restaurant bij waarvan het terras zicht op zee biedt. De kamer heeft zo'n mooie plafondventilator en een balkonnetje. Het muskietennet blijkt nodig. Wifi in de hal van het hotel.
We laten ons informeren over vervoer per taxi naar onze volgende bestemming, maar vinden de geboden prijs wat hoog. We gaan de komende dagen zelf op zoek.

Bij zonsondergang vliegen er ontelbaar veel kraaien naar het zuiden. Richting markt, weten we later.

Hier wat foto's van Silver Sands en het strand ervoor, inclusief onze eerste rice & curry, een kraai (house crow, overal talrijk) en een romance op het strand.



 

 

 

 



 

 

 

                                   

Hettie begint een blog, maar het blijft bij deze ene indruk:
Eerste indrukken liggen al weer 10 dagen achter ons en ik hoop nog wat high lights terug te kunnen halen.
Geen opdringende menigte taxichauffeurs op de airport, maar een relaxte en vriendelijke sfeer. Dat blijft eigenlijk de hele vakantie zo.
De hotels en toeristenbranche weten hun prijzen goed te regelen, voor de gewone SriLankees niet te betalen. Maar uiterst vriendelijk en makkelijk, alles is te doen..
De eerste keuze in SilverSands was uitstekend, goed om te acclimatiseren, bij te komen van de reis en al fietsend kennis te maken met de bevolking en ons te laten verrassen op de enorme grote markt op zondag in Negombo en het strandleven van  weekendgangers.
Op maandag bleek de vismarkt erg de moeite waard, waarbij we uitleg kregen van een aardige visverwerker, die engels wilde oefenen en die t uiteindelijk toch om de euro's te doen was.
Na veel zoeken echte capuchino gedronken en  in de toilet een douche genomen. Geheel opgefrist terug langs t kanaal en de boedistische tempel aan de tempel road: erg de moeite waard.

Zondag 18 december, Negombo

Vroeg op, bad in zee, van die uitrustdingen. Het strand is deels begroeid, er stappen koereigers in rond en er landt een bijeneter. Een oude Amerikaanse dame waarschuwt ons ongevraagd voor de zee, die zou really dangerous zijn.
De branding is iets wilder dan die van de Noordzee, maar er valt goed te badderen en te zwemmen.

 

 

Hotel Silver Sands ligt niet ver van een kerk en dat merken we. De stichtelijke woorden schallen ultraversterkt door de buurt. We gaan erheen en luisteren even mee. De gelovigen zitten of staan binnen en buiten de kerk. We hadden het al gelezen: Negombo heeft een grote christelijke minderheid.

 

 

 

 

Per fiets naar de markt.

Onderweg stappen we een hindoetempel binnen, vanwege de prachtige versiering. Uiteraard op blote voeten. Fotograferen niet gewenst, maar verder ontvangt de dienstdoende beheerder ons hartelijk en hij legt van alles uit.

 

 

Verderop nog meer mooie gevels.

 

Heerlijk, de geuren en kleuren van de markt en alle geluiden. Vooral in het weekend erg groots en levendig, tot ver buiten het marktgebied tot aan de zee. Het is zondag, verse vis is er dan niet, wel allerlei soorten gedroogde vis.


  

  

 

 





 

 

 

 

 

 

 


 

 


 

 

                                

We fietsen terug langs de kanalen.

  

's Middags siësta in hotel.

Namiddag pakken we de fiets weer, nu de andere kant op. 

We belanden aan het andere strand: dat waar heel de bevolking zich uitlaat, tot zonsondergang!
Zo dus, met excuses voor het sterk vervormde zeegeruis: